Konsekracja kościoła św. Hieronima w Starej Miłośnie
Marcin Wojenka | 19 września 2018
Parafia należy do Diecezji Warszawsko-Praskiej, do dekanatu rembertowskiego. Pierwszym współtwórcą nowego ośrodka duszpasterskiego był ks. Prałat Jerzy Banak, ówczesny proboszcz Parafii NSPJ w Starej Miłośnie. W dniach 28-29 kwietnia 2002 roku pod kierownictwem pana Jacka Milewskiego rozpoczęto budowę kaplicy. Część mieszkańców Starej Miłosny miała odtąd swoją tymczasową świątynię nazywaną potocznie „zielonym kościołem” z racji koloru kaplicy. 14 czerwca 2002 roku został wprowadzony liturgicznie ks. Proboszcz Stanisław Popis, który oprócz prowadzenia parafii miał za zadanie wybudować większą świątynię. Parafię pod wezwaniem św. Hieronima ks. bp Kazimierz Romaniuk erygował dekretem w dniu 30 września 2002 r. we wspomnienie patrona parafii. Był to pierwszy parafialny odpust. Budowa obecnej świątyni pod kierunkiem pana Jacka Milewskiego rozpoczęła się 19 marca 2005 r., a 30 września 2014 r. przeniesiono Najświętszy Sakrament z kaplicy do nowego kościoła, czyli po 9 latach budowy. W dniu 21 sierpnia 2016 r. powitano nowego proboszcza – księdza Dariusza Marczaka, który miał zająć się pracami wykończeniowymi w kościele oraz przygotować świątynię do konsekracji. Od 2002 roku przez kolejne lata oprócz budowy kościoła jako budynku kolejni proboszczowie budowali Kościół jako wspólnotę wiernych. Dokonywało się to poprzez głoszenie Słowa Bożego, sprawowanie sakramentów, posługę wśród ludzi; dlatego powstało też wiele wspólnot, służb liturgicznych, gdzie każdy może odnaleźć swoją drogę do Boga. Pewne podsumowanie trudu jednej i drugiej budowy uczynił w homilii w dniu konsekracji ks. bp Romuald Kamiński: „Oprócz budowania świątyni z cegły ważniejsze jest budowanie świątyni ludzkich serc, w której chce zamieszkać Chrystus. I to jest to najważniejsze zadanie, które się nie kończy”. Jest to zadanie każdego z nas.
Warto dodać kilka słów wyjaśnienia na temat samej konsekracji. Co to takiego jest? Konsekracja, czyli poświęcenie, oddanie na wyłączność służby, kultu i czci wobec Pana Boga różnych osób i przedmiotów. Jest to oddzielenie sacrum, czyli czegoś świętego, od profanum, tego co świeckie, ziemskie. Tak więc konsekrowany kościół jest miejscem, gdzie Niebo styka się z Ziemią. Miejsce poświęcone, szczególne, w którym możemy spotkać Boga na zwyczajnej ziemi, pośród zwykłych spraw i doświadczyć zadatku tego, co będzie czekało nas w wieczności w niebie: obecności Boga, Jego bliskości i miłości, którą mamy poprzez Eucharystię i inne sakramenty, doświadczenia wspólnoty – ludzi, który przeżywają doświadczenia życiowe, uwielbiają Stwórcę tak jak my. Tak więc jest to miejsce święte, dom Boga, stąd wymaga się od przychodzących do świątyni określonych postaw szacunku i zachowania należnych w takich obiektach.
Sama liturgia konsekracji ma wiele symboli. Namaszcza się ołtarz i ściany kościoła. W Starym Testamencie namaszczano królów i proroków do określonego posłannictwa, oznaczało to godność, pewną wyłączność do świętych zadań, a także namaszczenie Duchem Bożym, czyli Duchem Świętym. Ks. Biskup namaszczał ołtarz do sprawowania Najświętszej Ofiary. Ks. Proboszczowie Stanisław Popis i Dariusz Marczak namaszczali ściany kościoła jako znak, że jest to dom Boży i Jemu oddany. Po namaszczeniach rozpala się kadzidło i pali na ołtarzu, jako symbol modlitwy i ofiary, która unosząc się do góry, ma być miła Bogu. Okadza się wiernych zgromadzonych w kościele, których modlitwa ma wznosić się jak woń kadzidła do Stwórcy. Cała świątynia napełniona dymem kadzidła jest symbolem, że jest to miejsce – i powinno ono takie być - przepełnione modlitwą ludzi, którzy tu przychodzą. Może jeszcze nie wszyscy wśród nas wiedzą, że taka kolejna duchowa oaza w Starej Miłośnie się znajduje, taki przylądek dobrej nadziei na pustyni naszego życia bogatego w różne doświadczenia, więc w imieniu Księży i Parafian zapraszamy do zatrzymania, zobaczenia, refleksji i modlitwy w nowo konsekrowanej świątyni. Warto też zajrzeć na stronę i Facebooka Parafii: sw.hieronim.waw.pl.
Nadmienić należy, że po duchowych przeżyciach tego wydarzenia odbył się festyn parafialny z występem zespołu „Dzieci z Brodą”, rozstrzygnięcie konkursów parafialnych z okazji tej uroczystości i wręczenie nagród, wspólne świętowanie przy grillu, kawie, herbacie i ciastku. Wszystko dzięki wielomiesięcznej, wspólnej pracy i pomocy wielu życzliwych ludzi, za co dziękowali serdecznie kapłani.
Tagi: polski, rzymskokatolicki, kościół, parafialny, dzielnica, wesoła,
Komentarze użytkowników (0)
Dodaj komentarz
Kalendarz Imprez
Najbliższe wydarzenia
2 - 9 października 2023
Spotkania nt. budów ul. Bursztynowej i Babiego Lata
Nasza ankieta
Czym najczęściej podróżujesz do centrum Warszawy?
